Op reis!

Op reis! 100 cm. x 100 cm. Acryl op doek

Na een vreselijke drukke tijd en een vervelende griep heb ik de kwast weer ter hand genomen. Een kleurrijk geheel met heel, heel veel laagjes over elkaar. Als ik er naar kijk kom ik ogen tekort. Overal zie ik weer iets wat mijn interesse wekt. het gevoel wat ik krijg als ik op reis ben. Ook een reis over het doek met als vervoermiddel kleur, vorm en beweging.

Samen!

Samen. (2 keer 30 cm. x 70 cm.)

Het ene doek kan niet zonder het ander. Zie je de een dan mis je de ander. Ik ben op zoek gegaan naar iets meer sprankeling in de kleuren. De textuur die ontstaat met een half droge kwast geeft het iets tastbaars. Een lekker fris stukje werk waar ik met genoegen naar kan kijken.

Zo gaan we een tijdje door!

Prettig kennis met u te maken. ( 60 cm. x 80 cm.)

Dit zou ook weer een ontmoeting kunnen zijn. Een tegemoet treden van deze centrale figuur met zijn/haar twee volgers. Ik heb me er bij neergelegd dat ik toch figuren in mijn werk nodig heb. Zoals in het dagelijks leven. Waar blijf je zonder vrienden en kennissen?

Zoeken naar een stijl.

De ontmoeting (120 cm. x 80 cm.)

Waarom de stijlen van mijn oude leermeester niet verbinden met wat ik mooi vind? Spelen met vormen, kleuren en lijnen. Ik ontwikkel toch wel een voorkeur voor rood. De plaatselijke Art-shop eigenaar viel haast van zijn kruk toen hij dit werk zag. "Je bent echt pas in december begonnen met abstract werk?": vroeg hij. Ik heb hem toen mijn voorgeschiedenis maar even uit de doeken gedaan.

Backup.

80 cm. x 60 cm.

De vormen die ontdekt zijn nu in een andere setting. De figuur er in zetten was echt spannend. Mijn oude tekenvaardigheden kwamen om de hoek kijken.

Drieluik

3 keer 40 cm. x 40 cm.

Een uitwerking van de kennis opgedaan bij het schilderen van "Balans" De ronde vormen en de wit gelaten vlakken scheppen een eigen sfeer. Lekker vrij werken en doen wat je intuitie je ingeeft.

Balans

Acryl op doek 115 cm. x 75 cm.

Een eerste werk volledig geïnspireerd op Theo Urbach. Een zoektocht naar zijn manier om met vormen en kleuren om te gaan.

Een gedenkwaardige wijnproeverij.

Waar het allemaal nieuw leven ingeblazen kreeg.

Rond 1985 sloeg bij mij het onvermijdelijke familievirus toe. Van vaders kant waren er enkele ooms die niet onverdienstelijk met olieverf omgingen. Van de zijde van mijn moeder was er zelfs een oudoom die samen met van Welie schilderde. Familieverhalen van heel vroeger die mij intrigeerden. Het tekenen en schilderen begon. Het ambacht vroeg om vaardigheden die ik me eigen maakte bij kunstenaars als Pieter van Oostveen en Theo Thomassen.
Van landschapsschilder tot volledig abstract.
De laatste jaren was er echter behoorlijk de klad in gekomen. Geen inspiratie, andere dingen die

belangrijk waren. TOT DIE GEDENKWAARDIGE DAG IN DEVENTER. Het werk van Theo Urbach maakte dat het creatieve bloed weer begon te borrelen. De mensen in mijn omgeving weten wat er dan gebeurd. Joep duikt er tot over zijn oren in. Zet haren op snaren. Is pas tevreden als er resultaat is.

Hieronder de eerste resultaten.

De opening van Joep's Gallery

Het leek me een goed idee om voor mijn werken een aparte weblog te openen. Mensen die er in geïnteresseerd zijn kunnen meekijken, meedenken, meepraten over wortelingen met beelden, kleuren, vormen, en intermenselijke relaties weergegeven op canvas.